Szersze informacje
Żelbetonowe molo wchodzące w głąb Zatoki Pomorskiej ma długość 395 metrów i jest również przystanią morską.
Początki molo w Międzyzdrojach sięgają 1885 roku kiedy to powstał pierwszy drewniany pomost nazwany wówczas imieniem cesarza niemieckiego – Fryderyka III jako dowód wdzięczności jego za pomoc przy rozbudowie przystani na jeziorze Wicko. Uroczyste otwarcie rozbudowanego, ale nadal drewnianego około 300 – metrowego molo, miało miejsce w lipcu 1906 roku. Od tego momentu molo pełniło funkcję przystani dla statków pasażerskich ze Świnoujścia i ze Szczecina.
Duże zniszczenia przyniósł sztorm w 1913 roku, niemniej jednak odbudowa poszła sprawnie i już w 1914 roku było przywrócone do stanu poprzedniego. Niestety nie na długo. Jeszcze w tym samym roku w trakcie działań podczas I wojny światowej, molo zostało wysadzone przez saperów ze Świnoujścia w obawie przed desantem wojsk rosyjskich. Kolejna odbudowa miała miejsce w 1920 roku. Tym razem molo mierzyło zaledwie 200 metrów.
Kolejnym prawie całkowitym zniszczeniom uległo ono w wyniku sztormu w 1954. Natomiast w 1961 roku pożar strawił dawny secesyjny pasaż prowadzący na pomost. W połowie lat 80 – tych XX wieku silne wiatry i mocne oblodzenie doprowadziło do częściowej dewastacji molo i skutkowało jego zamknięciem ze względu na bezpieczeństwo.
Od 1994 prowadzona była dwuetapowa budowa nowego molo. W 1996 roku oddano do użytku pierwszą z dwóch części mierzącą 120 m długości i 17,5 m szerokości. Żelbetonowa konstrukcja wznosi się na palach wielkośrednicowych, rurowych o średnicy 1,5m i długości 32m.
Kolejny etap zakończony został w 2004 roku. W wyniku rozbudowy przedłużono molo do 395 m. Obecnie administratorem molo jest niemiecki armator Adler Schiffe, który to wyłożył na jego modernizację 2 mln euro.
|
